jueves, 29 de marzo de 2012

O Futurismo: "Dinamismo dun ciclista"


Umberto Boccioni foi un pintor e escultor italiano, principal representante do Futurismo. Esta é unha vangarda, unha arte revolucionaria que marcará un antes e un despois no mundo da arte. O Futurismo nace en Italia a comezos do XX e une a un grupo de mozos de talante incorfomista que proclamaba a morte da arte do pasado e o nacemento da arte do futuro. Esta corrente caracterizarase por un intento de captar a sensación de movemento. Ademáis de Boccioni destacan como futuristas Giacomo Balla coa súa obra "A guerra", Carlos Carrá e a obra "Partita de calcio" ou Luigi Russdo con "The music". Boccioni pintou o cadro "Dinamismo dun ciclista" no ano 1913 no cal as liñas se organizan en disparatadas rectas, moi próximas ao cubismo, pero cun movemento frenético, case desesperado. Nesta obra expresa a sensación de dinamismo presentando unha secuencia de varios movementos ó mesmo tempo. Outras obras de Boccioni son "Dinamismo dun corpo" ou "Elasticidade"
Paula Fernández

miércoles, 28 de marzo de 2012

Kandinsky: la Abstracción


La Abstracción es una corriente trascendental de las Segundas Vanguardias. La Abstracción es un lenguaje no figurativo, de colores, líneas, espirales, puntos y formas variadas. Kandinsky es el creador del arte abstracto. Significa un nuevo camino en la historia del arte occidental. La figuración había sido tan uilizada a lo largo de la historia de la pintura que ya no decía nada al espectador, era un lenguaje agotado. De ahí el nacimiento de la abstracción. Kandinsky plasma en el lienzo sus emociones de forma directa, automática. Su arte tiene relación con la música, crea un lenguaje de signos y símbolos particulares que quiere convertir en universal.
Dana García

Picasso e o Cubismo


Pablo Ruiz Picasso foi un pintor e escultor español, creador, xunto a George Bracque e Juan gris, do movemento cubista. Naceu en Málaga en outubro de 1881. Desde 1897 traballa en Barcelona e entra en relacióncos ambentes artísticos do modernismo catalán. Alí frecuenta "Els Quatre Gats", lugar de encontro de intelectuais. En 1901 instálase en Madrid donde funda e dirixe a revista "Arte Joven".Entre 1901 e 1904 leva a cabo os cadros que corresponden a súa Etapa Azul, en cuxas obras dominan os tons azuis. En 1905 a súa pintura cambia de cor e comeza a denominada Etapa Rosa que se prolonga ata 1906. Nesta etapa os tons son rosas pasteis principalmente. 1907 é considerado o ano do nacemento do Cubismo ó pintar "As señoritas de Avignon". Este movemento rompe coa perspectiva, nos cadros aparecen formas xeométricas e vistos desde diferentes ángulos de visión. En 1912 introdúcese o Cubismo Sintético que xurde froito da introdución do collage, descuberto por picasso e con importantes consecuencias na historia da pintura occidental. A partir de 1917 Picasso comeza unha nova etapa, a denominada neoclásica, caracterizada por formas escultóricas e imaxes grandiosas. Sen embargo, Picasso nunca abandona o cubismo. En 1924 Picasso déixase influenciar polo Surrealismo. Picasso vai abrindo novos camiños na arte, busca constantemente novas vías, innova continuamente, de aí a súa xenialidade. En 1936, cando estala a Guerra Civil en España, o goberno da República encárgalle un cadro: "O Guernica". É un compendio do cubismo e unha obra que denuncia a guerra, entendida esta como universal. Na etapa final da súa vida realiza relecturas de grandes obras da pintura universal. Picasso morre en abril de 1973.
Jorge Sánchez e Noé Castro

Trotsky: a revolución universal


Leon Trotsky naceu en 1879 en Ucrania e foi un dos principais ideólogos e políticos da revolución bolxevique de febreiro de 1917. Tamén foi o creador do Exército Vermello que loitou pola instauración da URSS. Creceu no seo dunha familia xudea de clase media e estudou matemáticas en Nicolaiev, alí coñece e introdúcese nos círculos marxistas. Pola súa postura revolucionaria contra o zarismo é deportado a Siberia, donde coñece a Lenin, tamén exiliado polo réxime zarista. Tomou parte na revolución de 1905, polo que foi exiliado novamente. Anos despois percorre varios países relacionándose cos focos revolucionarios marxistas. En 1917 tomou parte activa na revolución bolxevique e formou parte do Comité Central do partido ademáis de ser nomeado Comisario de Guerra, posto desde o que crea o Exército Vermello, que loita contra o Exército Branco na Guerra civil que asolou a URSS desde 1918 ata 1921. Coa temprana morte de Lenin, enfróntase pola sucesión con Stalin. Polas diferenzas ideolóxicas é desterrado da URSS. Percorre varios países antes de establecerse en México en 1937, donde é acollido polos pintores Frida Kahlo e Diego Rivera. Tras varios intentos de atentado é asasinado en 1940 por Ramón Mercader, baixo a orde de Stalin.
Helena Del Río

sábado, 24 de marzo de 2012

"1984": unha crítica ao totalitarismo



"1984" de George Orwell é unha novela publicada en 1949. Describe, e á vez, fai unha dura crítica aos sistemas totalitarios desenvolvidos na época de Entreguerras. Concretamente refírese ao réxime totalitario da URSS, cuxo ditador foi Stalin. Na obra este correspóndese co "Gran Hermano" ou "Gran Ditador", aquel que todo o observa e todo o controla. O totalitarismo acada todos os ámbitos ou esferas da vida, asfixiándonos e destruíndonos como individuos. No estado totalitario os individuos non existen, xa que só existe a sociedade no seu conxunto que serve ao estado. Este controla, ademáis da política, o partido único, a economía, a cultura e as mentalidades a través dun férrreo control e dunha incidente propaganda. A arte está ao servizo do poder. Orwell amósanos ese mundo dos totalitarismos a través dunha das obras clave da literatura do século XX.
Isabel G. Piñeiro

Lenin: o creador da URSS


Vladimir Ilich Ulianov, Lenin nace no ano 1870. Con catorce anos comeza a ler libros 2prohibidos" no Imperio ruso dos zares. Estudou dereito en Kazán, un dos principais focos de oposición ao zarismo. Lenin foi detido por realizar protestas contra o réxime autocrático de Nicolás II chegando a ser expulsado da universidade. Tivo que estudar por libre e converteuse en abogado das causas de campesiños e obreiros. Coñeceu as obras de Marx e Engels na que se baseará a súa práctica política. De feito, difunde entre os obreiros as formas de loita revolucionaria. Foi deportado a Siberia pola súa ideoloxía contraria ao zarismo. No desterro escribe parte da súa obra teórica. O "Domingo Sanguento" de 1905, Lenin atopábase exiliado en Suiza. En 1917, tras a revolución de febreiro, non tomou parte no goberno provisional que estivo nas mans de Kerensky. Neses meses Lenin presenta "As teses de abril" donde plasma a súa ideoloxía contraria a da burguesía instalada no poder. Coa revolución de outubro Lenin convírtese en Presidente do Consello de Comisarios do Pobo. Foi o primeiro dirixente bolxevique da recén creada URSS. A saúde de Lenin comeza a resentirse desde finais de 1921. Sofre unha hemorraxia cerebral en xaneiro de 1924 que lle producíu a morte. As loitas polo poder entre Trotsky e Stalin darán lugar a unha nova etapa na historia da URSS. Lenin foi embalsamado e depositado na Praza Vermella. Hoxe en día aínda pódese visitar.
Alejandro Vázquez

"La casa del propósito especial": unha historia sobre os Romanov


Na reunión do último xoves do mes, como xa é habitual, o club de lectura "Lector@s da Ulloa" deu a súa opinión sobre "La casa del propósito especial" de John Boyne. Houbo unanimidade entre os membros do club; "unha obra que te envolve dende o principio", "non podes deixar de lela ata o final", "unha historia ficticia con fondo histórico", "unha obra desas que tanto nos gustan, cun telón histórico detrás"... Foron as opinións expresadas por algúns dos membros do club.
"La casa del propósito especial" narra a historia de Anastasia, unha das fillas dos últimos zares de Rusia, que logrou escapar o triste destiño en Ekaterimburgo, lugar do asasinato dos Romanov. Coa revolución de fondo e ao longo da historia do século XX o lector vive unha historia de amor dun criado do zar cunha das altezas reais do esplendoroso Imperio ruso.



Nicolás II e a súa familia


Nicolás II foi o último zar de Rusia e con él extinguiuse a dinatía Romanov. Este monarca sucedeu no trono ao seu pai Alejandro III continuando a súa política autocrática aínda que non amosou aptitudes para as tarefas do goberno. Sempre estivo baixo a influencia da zarina e da escura figura de Rasputín. Coa súa muller Alexandra, de ascendencia inglesa, a quen lle profesaba un grande amor, tivo cinco fillos. Olga foi a primoxénita, a esta seguiron Tatiana, María, Anastasia, por último Alexei, o zarevich, nado en 1904. A familia Romanov foi detida e confinada tras a Revolución de 1917 no Palacio de Tsarskoye Seló. En 1918 foron trasladados a Tobolsk en Siberia e logo a Ekaterimburgo, donde foron asasinados polos bolxeviques xunto cos seus serventes.
Cristina Rojo